Onze eerste tour hebben we overleefd! En wat een prachtige en rustige tour om mee te beginnen was dit. We zijn naar Bigi Pan gegaan, een moerasachtig gebied in het district Nickerie. Om hier te komen moesten we 4 tot 5 uur lang met de bus reizen, wat een pijnlijke kont opleverde. Maar bij de plek aangekomen waar we in de boot, zeg maar gerust bootje, kwamen konden we even kort de benen strekken. We moesten namelijk een Surinaams kwartiertje wachten op een mevrouw die ook mee ging met de trip.

Nadat ook zij was gearriveerd en we met 14 man in de boot zaten konden we richting ons huisje voor de komende nacht. Het eerste stuk werden we gevaren door Rafealo, het zoontje van de reisleider en een echte grappenmaker. Onderweg kregen we ineens een extra passagier aanboord, deze prachtige en eigenwijze sprinkhaan. Nadat ik zag dat een aantal mensen hem wel durfden vast te houden, wilde ik dit ook! (Zo moedig als ik ben hé!)

Tijdens onze rit hebben we prachtige roofvogels en zelfs een uil gezien. Toen het riviertje weer uitmonden in een meer en hier een paar vervallen maar ook prachtige huizen op het water verschenen, viel het kwartje bij mij pas... We zouden midden op het meer slapen die nacht. (Beschrijving natuurlijk weer eens niet goed gelezen). Bij aankomst was het inmiddels half 5... En 's ochtends waren we rond 9 uur vertrokken dus hadden we inmiddels flinke trek! Dus kregen we om half 5 een heerlijke verzorgde lunch en om half 6 was het alweer tijd voor ons rondje vogels spotten.

Van veraf hadden we al mooie roze stipjes gezien maar van dichtbij waren ze prachtig. Overal om ons heen stonden groepen flamigo's! Wanneer we dichterbij kwamen vlogen ze weg, wat er natuurlijk schitternd uitzag. Daarna hebben we ons vast gelegd aan een paal om te kijken hoe rode en witte ibissen op zoek gingen in de bomen voor ons naar een slaapplaats.

Bij terugkomst kregen we als avondeten een heerlijk kippensoepje en even tijd voor ons zelf. Chillen op de hangmat en genieten van het uitzicht over het meer dus! En toen was het tijd voor onze kaaimannentocht. Daar gingen we met z'n alle terug in het donker richting het riviertje, op zoek naar een kaaiman. Speurend door het water en aan de randen op zoek naar.... Ja naar wat eigenlijk? Ik wist dat ik moest kijken voor ogen, want daar zou je ze aan herkennen. Makkelijker gezegd dan gedaan! Gelukkig hadden we twee jongens bij die ze voor ons zouden vangen en super goed waren in het vinden ervan. Dus na ongeveer een uurtje hadden we prijs! Erg indrukwekkend om te zien hoe ze hem vingen, voorzichtig werd een lange stok met een soort ronde draad op het einde om het hoofd van de kaaiman gedaan. Vervolgens een handdoek erover en stevig vastpakken. Tenslotte het haarbandje om de bek zodat deze niet open kan. Terug in de boot ging 1 van de jongens er bovenop zitten zodat deze niet weg kon. We hadden hem en het was een flinke! Dus draaiden we om en gingen terug naar het huisje.

Bij het huisje was er een fotosessie met onze beroemdheid en tijd om hem te bewonderen. Wat een prachtig beest! En wat was het de eerste keer het eng om hem vast te pakken... Brrr! Hierna hebben we hem weer los gelaten, zodat hij lekker terug kon naar zijn eigen slaapplaats. (Nee, we hebben er geen kaaimannensaté van gemaakt! Alhoewel dit erg lekker is.)

Na nog even nagekletst te hebben en verschillende spelletjes aanschouwd te hebben van onze medereizigers was het tijd om richting bed te gaan. In de middag had ik in mijn bek gezelschap van een gekko gehad, dus het duurde even voordat ik mijn bed van top tot teen had onderzocht of hij nu toch echt weg was. Want tja, die kaaiman durf ik wel vast te houden, maar een gekko in mijn bed is me toch te eng...

De volgende ochtend hadden we om 8 uur ons ontbijt. Brood met pasta, kaas of ei! En natuurlijk.. gebakken banaan. Na ons ontbijt was het tijd om richting het moddergebied te gaan, dit was wel een driekwartier varen. Weer genieten van de prachtige omgeving vanuit de boot, wat een straf... En daarna lekker in de modder spelen! Van top tot teen zaten we onder, zoals te zien is op de foto.

Om nu met z'n allen zo terug de boot in te gaan, is geen succes.. Dus hebben we ons afgespoeld in het andere water. Zo schoon als mogelijk, dus vrij vies, keerden we terug richting het huis om ons daar te douchen. Na het douche kregen we nog een heerlijke lunch. Weer top verzorgd. Zelfs een visje was gebakken (en waarschijnlijk zelf gevangen door de mensen daar) en heb ik helemaal opgegeten. Lekker!

Hierna was het tijd om de spullen te pakken nog een laatste halfuurtje te chillen in de hangmat en terug te keren naar de plek waar de bus stond te wachten. Rond half 8 's avonds waren we bij ons eigen huis in Paramaribo en ik was doodop! Maar wat een onvergetelijke en gave ervaring was dit.

Voor nu was dit het weer! Komend weekend gaan we naar Apiapaati, ben benieuwd welke avonturen daar op ons wachten.. Ik wil jullie bedanken voor alle lieve en leuke reacties! Ik vind het heerlijk om deze te lezen.

Tot schrijfs, mails of skypes!